Δικαίωμα στη Ζωή, στην Ελευθερία και στην επιδίωξη της Ευτυχίας

Η Αμερικανική Επανάσταση των «δεκατριών ηνωμένων αποικιών» ενάντια στη Μεγάλη Βρετανία (1775-1783) βασίστηκε στο κλασικό δημοκρατικό ιδεώδες του ενάρετου πολίτη που θυσιάζει το προσωπικό του συμφέρον για τη δημόσια ελευθερία. Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών, βασικός συντάκτης της οποίας ήταν ο Thomas Jefferson, απηχούσε τις ιδέες του Διαφωτισμού. Το τελικό σχέδιο της Διακήρυξης εγκρίθηκε από το Κογκρέσο στις 4 Ιουλίου 1776 και θεωρείται ως πράξη ίδρυσης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Το θεμελιώδες αυτό επαναστατικό κείμενο βασισμένο στην πολιτική θεωρία των δικαιωμάτων του John Locke επηρέασε τις ιδέες και το πνεύμα της Γαλλικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη (1789). Κατά συνέπεια, έπαιξε σημαντικό ρόλο και στην ιδεολογία της Ελληνικής Επανάστασης.

Η Χώρα της Ελευθερίας με αρχαιοελληνική επένδυση

Η Αμερικανική Επανάσταση δημιούργησε έντονο ενδιαφέρον για την Ελληνική Αρχαιότητα στα γράμματα και τις τέχνες ενώ συνάμα έδωσε ώθηση σε ταξίδια για την ανακάλυψη της Ελλάδας. Μια νέα τάση προς την κλασική παιδεία μετέτρεψε τις πόλεις της Φιλαδέλφειας και της Βοστώνης σε περήφανες εκδοχές της Αθήνας. Στις δεκαετίες μετά την Αμερικανική ανεξαρτησία, ο αέρας της ελευθερίας στη Φιλαδέλφεια γέννησε ένα καλλιτεχνικό πνεύμα που χάρισε στην πόλη την ονομασία «Αθήνα της Αμερικής», ενώ η μορφωμένη ελίτ της Βοστώνης στο Harvard, προώθησε ένα κίνημα για την αναβάθμιση της μελέτης της ελληνικής γλώσσας και την έκδοση έγκυρων ελληνικών κειμένων. Το ενδιαφέρον για την Αθήνα και την αρχαιοελληνική τέχνη πρόσφερε στην Αμερική τη νέα ταυτότητα που αναζητούσε τονίζοντας την απόστασή της από την Ευρώπη και τον Νεοκλασικισμό. Αντί να επινοήσουν ένα νέο καλλιτεχνικό στυλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέλεξαν την Ελληνική Αναβίωση (1820-1860), ένα ρυθμό που ζωντάνεψε έναν αρχαίο πολιτισμό με παρόμοια ενδιαφέροντα και λειτουργίες. Μέσω της μορφολογίας του αρχαιοελληνικού ναού οι πρωτοπόροι αρχιτέκτονες του ρυθμού της Ελληνικής Αναβίωσης, Benjamin Henry Latrobe (1764-1820) και William Strickland (1788-1854), προίκισαν το νέο κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών με την επιθυμητή μνημειακότητα και μεγαλοπρέπεια κατά την περίοδο που κατασκευάστηκαν πολλά από τα βασικά δημόσια κυβερνητικά κτίρια.

Edward Everett, ο σπουδαιότερος Αμερικανός ελληνιστής

Γνωστός ως εξέχων ρήτορας, ο Edward Everett (1794-1865) ήταν κλασικός φιλόλογος και μέγας υποστηρικτής της Ελληνικής Επανάστασης. Μετά το 1824, εξελέγη σε πολλές πολιτικές θέσεις, μεταξύ των οποίων Κυβερνήτης της Μασαχουσέτης και γερουσιαστής.

Το 1815 διορίστηκε καθηγητής στη νεοσύστατη έδρα Eliot Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Harvard. Πριν αναλάβει τη θέση του έκανε μετεκπαίδευση στο Πανεπιστήμιο του Gottingen και πέρασε κάποιους μήνες στο Παρίσι όπου έμαθε νέα ελληνικά και γνώρισε τον Αδαμάντιο Κοραή. Το 1819 ταξίδεψε στην Ελλάδα.

Με την επάνοδό του στο Harvard το 1820, δίδαξε Ελληνική φιλολογία σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα και έδωσε ομιλίες για το ευρύ κοινό σχετικά με τις ελληνικές αρχαιότητες, ένα θέμα απόλυτα άγνωστο στην Αμερική. Τη δεκαετία του 1820, ξεκίνησε μια συντονισμένη εκστρατεία στην Αμερική για την ανάπτυξη των ελληνικών κλασικών σπουδών. Μετά την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, χρησιμοποίησε τις επαφές του και τη θέση του ως εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού North American Review, για να βοηθήσει την ελληνική υπόθεση. Με τον Thomas L. Winthrop ίδρυσαν το Κομιτάτο της Βοστώνης για τη Βοήθεια της Ελλάδας, ενώ παρακίνησε το φίλο του γερουσιαστή Daniel Webster (1782-1852) να υποστηρίξει την αμερικανική επέμβαση στο πλευρό των Ελλήνων.

 

Ελληνική Αναβίωση https://freeandbrave.gr/ Super User
© 2022 American School of Classical Studies. All Rights Reserved.
Designed by ASCSA.